Joan Pau Verdièr

Se Joan-Pau Verdier, de son nom vertadièr Jean-Paul Verdier, s’inscriu sulpic dins las esteticas pròprias a la cançon francesa dels ans 70, es a la lenga d’òc que consacrarà çaquelà una bona partida de sa carrièra. Pròche de Léo Ferré, s’inscriu d’en primièr dins aqueste movement cançonièr libertari qu’insufla una novèla dimension al domeni exagonal, sens se calcar sul modèl folk american, mas dins la continuitat de las figuras contestatàrias e antimilitaristas que trebolan l’America conservatritz de l’epòca.

Joan-Pau Verdier es originari de Periguers, en Dordonha. Guitarrista, fa sas primièras armas dins los cabarets « riba esquèrra » parisencs, dins los quals li es defendut de cantar en òc. Son estil evoluarà pauc a pauc del folk cap al rock, lo jazz rock e lo rock progressiu en particular. Aprèp que s’es rapidament fach identificar pels « majors », que sentisson plan l’atrach grandissent del fach dich « regionalista » dins la cançon, sortirà sos primièrs disques long format en çò de Philips. Aquò li valdrà de s’atirar la fulminacion d’una partia del mitan militant occitan de l’epòca, estacada a la decentralizacion de las produccions culturalas en França. Joan-Pau Verdier abandona pas per autant son tèma de predileccion : la cultura occitana.  Desvoloparà aqueste tèma en filigrana quitament, a travèrs de la lenga francesa. Coma se, abans tot, Verdier voliá demostrar que se pòt crear dins los còdes de la modernitat, tot en s’impregnant de la realitat intrinsèca a las zònas ruralas francesas, tròp sovent associadas a un imatge passeïsta de la cultura e de las costumas.

Dins l’extrach seleccionat, Joan-Pau Verdier definís çò qu’es Occitània e çò que son los Occitans, « en sortissent del domeni de la carta postala », e en enumerant los « imatges despreciantas » que los desvalorizan. Calme, decidit e plen d’esper sus l’avenidor de la lenga, encadena pasmens sus un títol malenconiós, o puslèu conscient, tot en occitan, Chanti per tu : « Un pòble amar sortís de l'ombra, dins son malur infinidament vièlh, d’una nafradura tant prigonda, qu'a pas jamai pogut se tampar. » Atal se pausa la pèira angulara de la desmarcha de Joan-Pau Verdier, pel biais d’un apròche artistic axat sus la poesia, tot en privilegiant d’instrumentacions suenhadas.

Totjorn en activitat, sortirà pas mens de dètz-e-sèt disques long format e signarà uitament la benda originala del filme de Jean-Pierre Denis, Histoire d’Adrien,premiat al festenal de Canas en 1980. Metrà en musica de cançons talhadas sus mesura per l’escrivan Micheu Chapduelh, interpretarà Ferré o Georges Brassens en occitan : de qué far raionar la cultura occitana dins los mitans cançonièrs francofòns. Uèi, Joan-Pau Verdier es tanben animator de ràdio en occitan per França Blu Peiregòrd (vejatz lo document ligat).