Super Parquet al Printemps de Bourges

En fusionant turbinas electronicas pòst-2000 e musica (dicha) tradicionala auvernhata, lo grop Super Parquet s’inscriu de fach dins lo processus entamenat dins los ans 1960 : propulsar la musica populara de las regions de França dins lo continuum pop planetari. Aicí, l’intensitat d’ancians aires de dançar i rencontra la poténcia de l'electronica dins una energia rock talhat per las grandas messas. Pas estonant, d’aquí enlà, que lo grop siá estat remarcat per l’equipa del Printemps de Bourges, de las Trans Musicales, de las Vieilles Charrues, e fòrça festenals sensibles a l’energia qu’emana d’una entrepresa d’aquesta mena, a dètz milas lègas de las representacions totas fachas sus de musicas que se’n ignòra, al final, la tenor.

Amb una trajectòria plan personala, lo grop Super Parquet s’inscriu tanben dins lo reviscòl tradicional impulsat en França a partir de 2010 via de labèls coma Pagans o La Nòvia, entre autres.

A l’entorn de projèctes coma Sourdure, Tournamaï en passant per la Familha Artús o TOAD, aquelas novèlas generacions de musicians viatjan amb, en pòcha, de qué seduire los estètas d'avantgarda indé, de musica contemporanèa o de sensacions noise, al meteis títol que los acostumats de postams de dança trad’ e autres balètis. Un doble agach, a rebors dels binarismes paralisants que situarián la desmarcha « entre tradicion e modernitat ». De maquinas, un bordon, un banjo e una cabreta al centre : lo qüatuor Super Parquet talha dins lo ròc una musica massissa e regaudissenta tota en davaladas e montadas.  Lo grop se passa de discorses, la musica deu parlar d’ela-meteissa.

Dins aqueste extrach, lo grop se produtz en concèrt sus la scèna de las descobèrtas del Printemps de Bourges, aprèp que siá estat seleccionat demest quatre vint cinc participants auvernhats. L’enjòc es grandàs, d’en primièr pel grop, perque de programators son dins la sala, mas tanben, darrièr, per la difusion de las musicas popularas occitanas al sens larg, tant  son tròp sovent constrenchas a de cercles ja sensibilizats. Grandas absentas dels mèdias nacionals, fan encara uèi l’objècte d’un grand nombre de prejutjats. La crispacion a l’entorn d’un tipe de folclòre tot lo long del sègle XX i es segurament pas anodina. Lo negament de tot çò qu’emana de las regions de l’exagòn en d’autras lengas que lo francés tanpauc. Pasmens, a cada jorn, de passionats venguts d’orizonts divèrses se lançan dins l’aventura per de rasons nombrosas, e tresviran los còdes e las representacions, desbartassan de territòris gaire explorats fins alara. Es lo cas dels Super Parquet, a travèrs dels quals una borrèia se desròtla en longas ascensions electro.